G2475
Diccionario Strong
Ἰσραηλίτης
Israelítes
de G2474; «israelita», i.e. descendiente de Israel (literalmente o figurativamente): israelita.
—-
Diccionario Tuggy
Ἰσραηλίτης, ου, ὁ. Israelita. Jua 1:47; Hch 2:22; Hch 3:12; Hch 5:35; Hch 13:16; Hch 21:28; Rom 9:4; Rom 11:1; 2Co 11:22.
G2475-BIS
Ἰσσαχάρ, ὁ. Ver Ἰσαχάρ, 2466. Nombre propio indeclinable Isacar : Rev 7:7. ἴστε. Ver οἶδα.
—-
Diccionario Swanson
(Swanson 2703)
Ἰσραηλίτης (Israēlitēs), ου (ou), ὁ (ho): s.pr.masc.gent.; ≡ DBLHebr 3778; Strong 2475; TDNT 3.356-LN 93.183 israelita, uno de la tribu de Israel (Jua 1:47; Hch 2:22; Hch 3:12; Hch 5:35; Hch 13:16; Hch 21:28; Rom 9:4; Rom 11:1; 2Co 11:22+)
Fuente: Varios Autores