Diccionario Strong
ἰατρός
iatrós
de G2390; médico: médico.
—-
Diccionario Tuggy
ἰατρός, ου, ὁ. Médico, doctor. A.T. מַרְפַּא , Pro 14:30. רָפָא , 2Cr 16:12. N.T., Mat 9:12; Mar 2:17; Mar 5:26; Luc 4:23; Luc 5:31; Luc 8:43; Col 4:14.
—-
Diccionario Swanson
(Swanson 2620)
ἰατρός (iatros), οῦ (ou), ὁ (ho): s.masc.; ≡ Strong 2395; TDNT 3.194-LN 23.141 médico, doctor, un sanador en el mundo antiguo, que recurría al proceso normal de curación del cuerpo (Mat 9:12; Mar 2:17; Mar 5:26; Luc 4:23; Luc 5:31; Luc 8:43; Col 4:14+)
—-
(Swanson 2621)
Ἰαχίν (Iachin), ὁ (ho): s.pr.masc.-Joaquín (Luc 3:23-31 v.l. NA26); no se encuentra en LN
—-
(Swanson 2622)
ιβ́ (ib): número-doce (Mar 6:7 v.l. BAGD; Hch 1:26 v.l. BAGD); no se encuentra en LN
—-
Diccionario Vine NT
iatros (ἰατρός, G2395), relacionado con iaomai, sanar, significando «médico». Aparece en Mat 9:12; Mar 2:17; Mar 5:26; Luc 4:23; Luc 5:31; Luc 8:43; Col 4:14.¶ (Cf. el término castellano «pediatría», etc.).
Fuente: Varios Autores