ONOFRIO PANVINIO
Historiador y arqueólogo nacido en Verona el 23 de febrero de 1530 y muerto en Palermo el 7 de abril de 1568.
A los once años de edad entró a los Ermitaños de San Agustín. Después de graduarse en Roma como bachiller en arte en 1553, instruyó a los jóvenes de su orden allí durante un año, y luego enseñó teología en el monasterio de su orden en Florencia. En 1557 obtuvo el grado de doctor en teología, visitó varias bibliotecas en Italia, e hizo investigaciones históricas; luego se fue a Alemania en 1559. Rehusó la dignidad episcopal pero aceptó el oficio de corrector y revisor de los libros de la Biblioteca Vaticana en 1556. Murió mientras acompañaba a su amigo y protector el cardenal Farnesse al sínodo de Monreale. Fue reconocido como uno de los más grandes historiadores de la Iglesia y arqueólogos de su tiempo. Pablo Manucio le llamó «antiquitatis helluo» y Scaliger le llamó «pater omnis historiae».
Es autor de numerosas obras históricas, teológicas, arqueológicas y litúrgicas, algunas de las cuales son publicaciones póstumas, otras se preservan todavía en manuscrito en la Biblioteca Vaticana. De sus obras impresas las más importantes son las siguientes:
• «Fasti et triumphi Romanorum a Romulo usque ad Carolum V» (Venecia1557);
• Una edición revisada de «Fasti consulares» (Venecia 1558) de Sigonio.
• «De comitiis imperatoriis» (Basilea, 1558);
• «De republica Romana» (Venecia, 1558);
• «Epitome Romanorum pontificum» (Venecia, 1557);
• una edición revisada de «De vitis pontificum» (Venecia, ) de Platina
• «XXVII Pontif. Max. elogia et imagines» (Roma, 1568);
• «De sibyllis et carminibus sibyllinis» (Venecia, 1567);
• «Chronicon ecclesiasticum a C. Julii Caesaris tempore usque ad imp. Maximilianum II» (Colonia, 1568);
• «De episcopatibus, titulis, et diaconiis cardinalium» (Venecia, 1567);
• «De ritu sepeliendi mortuos apud veteres Christianos» (Colonia, 1568);
• «De precipuis Urbis Romae basilicis» (Roma, 1570 Colonia, 1584),
• «De primatu Petri et apostolicae selis potestate» (Verona 1589),
• «Libri X de varia Romanorum pontificum creatione» (Venecia, 1591);
• «De bibliotheca pontificia vaticana» (Tarragona, 1587);
• «Augustiniani ordinis chronicon» (Roma 1550).
Fuente: Ott, Michael. «Onofrio Panvinio.» The Catholic Encyclopedia. Vol. 11. New York: Robert Appleton Company, 1911.
http://www.newadvent.org/cathen/11450a.htm
Traducido por Pedro Royo.
Fuente: Enciclopedia Católica